ಲೇಖನಗಳು

ಗುರು ವಂದನೆ ಎಲ್ಲ ಜ್ಞಾನದ ತವನಿಧಿಯಾದ ವ್ಯಾಸಮಹರ್ಷಿಗಳ ಜನ್ಮದಿನದ ಸಂಕೇತವಾಗಿ ಪ್ರತಿವರ್ಷ ಆಷಾಢ ಹುಣ್ಣಿಮೆಯನ್ನು ‘ವ್ಯಾಸಪೂರ್ಣಿಮೆ’ ಅಥವಾ ‘ಗುರುಪೂರ್ಣಿಮೆ’ ಎಂದು ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಆಚರಿಸುವ ರೂಢಿ ಶತಮಾನಗಳಿಂದ ನಡೆದುಬಂದಿದೆ. (ಈ ವರ್ಷ ಜುಲೈ ೨೪). ಆ ನಿಮಿತ್ತದಲ್ಲಿ ಮಾನವತೆಗೆ ವ್ಯಾಸರ ಸಂದೇಶವನ್ನು ಕುರಿತು ಈ ಲೇಖನ. “ಭೂಮ್ಯಾಕಾಶ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯಲ್ಲಿನ ಸಮಸ್ತವನ್ನೂ ಕಂಡ ಕವಿಸೂರ್ಯರೂ ಎಲ್ಲ ಬದುಕಿನ ಸಾರವನ್ನರಿತವರೂ ಇಡೀ ವಿಶ್ವದ ಸಕಲ ಜನತೆಯ ಮುಂದಿನ ಆಗುಹೋಗುಗಳನ್ನೂ ಮೊದಲಿಗೇ ಕಂಡಿರುವ ಭವಿಷ್ಯದ್ದರ್ಶಿಗಳೂ ಆದ ಭಗವಾನ್ ವೇದವ್ಯಾಸರಿಗೆ ನಮ್ಮ ಅಮಿತ ಪ್ರಣಾಮಗಳು.” […]

ಪ್ರಣವಸ್ವರೂಪಿಯಾದ ಶಿವನನ್ನು ಹೊಂದಲು ನಮ್ಮ ಪ್ರಣಯದ ಆಸೆ ಆಕಾಂಕ್ಷೆಗಳ ಕಾಮಕಲ್ಮಶಗಳು ಮೊದಲು ಸುಟ್ಟುಹೋಗಬೇಕು. ಅದರ ಸಂಕೇತವೇ ಕಾಮದಹನ. ಇದು ನಿತ್ಯವೂ ನಮ್ಮ ಧರ್ಮ ಕರ್ಮಗಳ ಅನುಷ್ಠಾನದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ವಿವೇಕೋದಯದಿಂದ ನಡೆಯಬೇಕಾಗಿದೆ. ಉತ್ಸವಗಳು, ಹಬ್ಬಗಳು ನಮ್ಮ ಧಾರ್ಮಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಜೀವನದೊಂದಿಗೆ ಅವಿನಾಭಾವ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ಕಾರಣ ಮನುಷ್ಯನು ಸಹಜವಾಗಿ ಉತ್ಸವಪ್ರಿಯನಾಗಿರುವುದು. ಈ ಸತ್ಯವನ್ನು ಮಹಾಕವಿ ಕಾಲಿದಾಸನು ತನ್ನ ಶಾಕುಂತಲ ನಾಟಕದ 6ನೇ ಅಂಕದಲ್ಲಿ ಹೀಗೆ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ್ದಾನೆ: ‘ಉತ್ಸವಪ್ರಿಯಾಃ ಖಲು ಮನುಷ್ಯಾಃ.’ ಉತ್ಸವಗಳು ಮನುಷ್ಯಜೀವನದಲ್ಲಿ ಒದಗುವ ಸಂತೋಷದ ಸಂದರ್ಭಗಳು. […]

–ಶೈಲಜಾ ಗೋರನಮನೆ ಶಿರಸಿಯ ಹೋಳಿಯಾಟದ ಹುಲಿವೇಷ ಮತ್ತು ಬೇಡರವೇಷಗಳೆರಡೂ ಇಂದಿಗೂ ವಿಕೃತಿಯ ವಿನಾಶವನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟುತ್ತ ನಾಗರಿಕ ಕರ್ತವ್ಯಗಳನ್ನು ನೆನಪಿಸುತ್ತ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯೊಂದರ ರಾಯಭಾರಿಗಳಂತೆ ನಿಂತಿವೆ. “ಬೇಡ ಕೃಷ್ಣ… ರಂಗಿನಾಟ ಸೀರೆ ನೆನೆವುದೂ. ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿ ಚಂದ್ರಚಳಿಯು ತುಂಬುತಿರುವುದು.. ರಾಧೆ ತೊಟ್ಟ ರವಿಕೆ ಜರಿ ರೇಶ್ಮೆಯಾಗಿದೆ. ಕೃಷ್ಣನ ಬಳಿ ರಂಗು ತುಂಬಿದ ಗಡಿಗೆ ಕಾದಿದೆ…’’ ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣಬಣ್ಣದ ಲಂಗ-ದಾವಣಿ ತೊಟ್ಟು, ಗುಲಾಬಿರಂಗಿನ ಓಡನಿ ಹೊದ್ದು ಗೆಜ್ಜೆಯನ್ನು ಗಿಲಿಗಿಲರೆನಿಸುತ್ತಿದ್ದ ನರ್ತನವು ಹೆಜ್ಜೆಯಿಂದ ಎದೆಗೇರಿ ಕೆನ್ನೆಗಳನ್ನು ತುಂಬಿದಾಗ ಯೌವನ ಬಂದಿತ್ತು. ರಂಗುರಂಗಿನ ಗೋಕುಲದಲ್ಲಿ ಪಿಚಕಾರಿ […]

ಕಷ್ಟವೆಂದು ಅವರ ಬಳಿ ಬಂದವರಿಗೆ ಅವರು ವಿಶೇಷ ಜಪ ಮಾಡಿ ಸಮರ್ಪಣೆ ಮಾಡಿಬಿಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಕಷ್ಟಗಳು ಮಂಜಿನಂತೆ ಕರಗಿಹೋಗುವುದನ್ನು ನೋಡಿ ಆನಂದಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಸ್ವತಃ ತಮಗೇ ಕಷ್ಟ ಬಂದಾಗ ಗುರುವಿನ ಮುಂದೆ ಹೋಗಿ ಕಣ್ಣೀರಾಗಿಬಿಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಸ್ವಾಮಿ ಹರ್ಷಾನಂದಜೀಯವರನ್ನು ‘ಇವರು ಹೀಗೇ’ ಎಂದು ಹೇಳಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಇಲ್ಲ. ನೀವು ಹೀಗೆಂದು ನಿಶ್ಚಯಿಸುವ ವೇಳೆಗೆ ಅವರ ಮತ್ತಾವುದೋ ಗುಣ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸಿರುತ್ತದೆ. ಅದೇ ಸತ್ಯವೆಂದು ಭಾವಿಸಿ ಮುಗಿಸುವ ವೇಳೆಗೆ ಮತ್ತೊಂದೆಡೆಗೆ ಸೆಳೆಯಲ್ಪಟ್ಟಿರುತ್ತೀರಿ. ಒಂದೇ ಮಾತಿನಲ್ಲಿ ಹೇಳಬೇಕೆಂದರೆ ಅವರು ವಿವೇಕಾನಂದರು  ಕಟ್ಟಿಕೊಟ್ಟ ಸಂನ್ಯಾಸತ್ತ್ವದ ಮೌಲ್ಯಗಳ […]