ಮನೆ-ಮಾನಿನಿ

ಮಕ್ಕಳು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಓದುತ್ತಾರಾದ್ದರಿಂದ ಅವರಿಗೆ ಬೇಕಾದ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳನ್ನು ಬೇಕುಬೇಕಾದಂತೆ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟುಬಿಡಬೇಕು ಎಂಬುದು. ಒಂದು ಹಂತದವರೆಗೆ ಇದು ಸರಿಯೆನಿಸಿದರೂ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಮಕ್ಕಳು ನಮ್ಮನ್ನು ‘ಟೇಕನ್ ಫಾರ್ ಗ್ರಾಂಟೆಡ್’ ಮಾಡಿಕೊಂಡುಬಿಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬುದು ಅರ್ಥವಾಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ವಸ್ತುಗಳ ಮೌಲ್ಯ ಅವರಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುವುದು ಹಾಗಿರಲಿ, ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ ಮೌಲ್ಯವೂ ಅರ್ಥವಾಗುವುದೇ ಇಲ್ಲವೇನೋ ಎನ್ನುವಂಥ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ನಿರ್ಮಾಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಬರುಬರುತ್ತ ಅಪ್ಪ–ಅಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಬೇಕುಬೇಡಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸುವ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳು ಎಂಬ ದೃಷ್ಟಿಕೋನ ಮಾತ್ರವೇ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ ಹೊರತು ಭಾವಬಂಧಗಳು ಮರೆಯಾಗಲಾರಂಭಿಸುತ್ತವೆ. ವಾರಪೂರ್ತಿ ಮನೆಯಿಂದ ದೂರವಿರುವ ಮಗ ವಾರಾಂತ್ಯದಲ್ಲಿ ಮನೆಗೆ ಬರುತ್ತಾನೆ. […]

ಇಂದಿನ ಯುವಜನಾಂಗದ ಎದುರು ಇರುವ ಯಶಸ್ಸಿನ ಮಾನದಂಡವನ್ನು ಸೂಕ್ತವಾಗಿ ತಿದ್ದಿ ಅವರಿಗೆ ಬದುಕಿನ ಮಹತ್ತ್ವವನ್ನೂ ತಿಳಿಯಪಡಿಸಬೇಕಿದೆ. ವಿವಾಹದ ಮಂತ್ರಗಳೆಲ್ಲವೂ ಸೂಚಿಸುವಂತೆ ಸತ್‌ಸಂತಾನವನ್ನು ಪಡೆಯುವುದು ಮದುವೆಯ ಉದ್ದೇಶವೇ ಹೊರತು ಕೇವಲ ಪ್ರಿ–ವೆಡ್ಡಿಂಗ್ ಫೋಟೋಶೂಟ್‌ಗಳ ಅಬ್ಬರಕ್ಕಲ್ಲ, ಅಥವಾ ಅದ್ದೂರಿಯ ಮದುವೆಯ ಗೌಜಿಗಲ್ಲ. ಅಥವಾ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಅದೆಷ್ಟು ಬಾರಿ ದೇಶವಿದೇಶಗಳಿಗೆ ಟೂರ್ ಹೋಗುತ್ತೇವೆ ಎಂಬುದಕ್ಕಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲವಲ್ಲ. ಮನೋದೈಹಿಕವಾದ ಸುಖಸಂತೋಷಗಳು ಅಗತ್ಯವೆಂಬುದು ನಿಜವೇ ಆದರೂ ಕೇವಲ ಅದಷ್ಟೇ ಸಂಪೂರ್ಣ ಜೀವನ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ. ಔದ್ಯೋಗಿಕವಾಗಿ ನಾವು ಬಯಸುವ ಯಶಸ್ಸು ಸಾಂಸಾರಿಕವಾಗಿಯೂ ಕೌಟುಂಬಿಕವಾಗಿಯೂ ಇರಬೇಕೆಂಬುದು ಸರ್ವಸಮ್ಮತ. […]

ನಮ್ಮದಾದ ಒತ್ತಡದಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಜಾಸ್ತಿ ಹೊತ್ತು ಸಮಯ ಕಳೆಯಲಾಗದ ಅಸಹಾಯಕತೆಯ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಮೊಬೈಲಿಗೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡುಬಿಡುವ ಪರಿ ಎಲ್ಲವೂ ಸೇರಿ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿಯೂ ತಮ್ಮ ಕುರಿತಾಗಿ ಬದುಕಿನ ಕುರಿತಾಗಿ ರೂಪಗೊಳ್ಳುವ ಕಲ್ಪನೆಗಳು ಕೈಗೆಟಕುವುದಕ್ಕಿಂತ ಭಿನ್ನವೇ ಆಗಿರುತ್ತವೆಯೇನೋ ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ನಮ್ಮ ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ದೊರೆಯದೆ ಹೋದುದೆಲ್ಲವನ್ನೂ ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಒದಗಿಸಬೇಕು ಎಂಬ ತರಾತುರಿಯೂ ಪರ್ಯಾಯವಾಗಿ ಸಣ್ಣಪುಟ್ಟ ಸಂತೋಷಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸಲಾಗದಂತೆ ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುತ್ತಿದೆಯೆ? – ಯೋಚಿಸಬೇಕಿದೆ. ಕೆಲವು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ನಾವಿದ್ದ ಮನೆಯ ಅರ್ಧ ಕಿಲೋಮೀಟರ್ ದೂರದಲ್ಲಿ ರೈಲುಮಾರ್ಗವಿತ್ತು. ಪುಟ್ಟ ಮಗನಿಗೆ […]

‘ಪ್ರತಿಯೊಂದು ದುರದೃಷ್ಟವೂ ನಮಗೆ ದೊರೆಯುವ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳು. ಜೇಡಿಮಣ್ಣಿಂದ ನಮಗೆ ಬೇಕಾದ ಆಕೃತಿಯನ್ನು ಮಾಡುವಂತೆಯೆ ಅವುಗಳಿಂದ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಉಳಿಯುವ ಕಲೆಯೊಂದನ್ನು ರೂಪಿಸಬಲ್ಲೆವು’ ಎನ್ನುತ್ತಾನೆ ಬಾರ್ಹಸ್. ಇದನ್ನು ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ ಬೋಧಿಸುವಾಗ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಅಂತಹ ಹತ್ತಾರು ಕಥೆಗಳನ್ನು ಹುಡುಕಿ ಹೇಳುವುದಿದೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಎಂದು ಓದುಗರಿಗೆ ಅನಿಸಿದರೆ ದಯವಿಟ್ಟು ಕ್ಷಮಿಸಿ, ಆದರೂ ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಓದಿ. ಶರೀರ ತುಂಬ ದಣಿದಿತ್ತು. ಒಂದೆರಡು    ತಿಂಗಳ ಹಿಂದಿನಿಂದಲೇ ಹತ್ತು ದಿನವಾದರೂ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ರಜೆ ಹಾಕಿ ಮನೆ ಕೆಲಸಗಳನ್ನೂ ಮಾಡದೆ ಸುಮ್ಮನೆ ನನಗೆ ಇಷ್ಟದ ಭಾವಗೀತೆಗಳನ್ನು […]

ಅಡುಗೆಮನೆಯೆಂಬುದು ಮನೆಯೊಂದರ ಅಸ್ಮಿತೆ ಎನ್ನುವಷ್ಟರಮಟ್ಟಿಗೆ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹಾಕುವ ಟೈಲ್ಸ್ನಿಂದ ತೊಡಗಿ ನಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ ವಿಶೇಷವಾದ ಆಸ್ಥೆಯನ್ನು ತೋರಿಸಿರುತ್ತೇವೆ. ಅಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಅಡುಗೆ ಮಾಡುವುದರಲ್ಲಿ ಇಡೀ ದಿನದ ಸಂತೋಷವನ್ನು ಮನಸ್ಸಿಗೆ ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಅಷ್ಟೇ ಏಕೆ, ಹಿಂದೆ ಅತ್ತೆಸೊಸೆಯರ ಜಗಳಕ್ಕೆ ಅಡುಗೆಮನೆಯ ಆಧಿಪತ್ಯವೂ ಒಂದು ಕಾರಣವಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತು. ಅತ್ತೆಯ ಕಾಲದ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಸೊಸೆಗೆ ಒಗ್ಗದೆ, ಸೊಸೆಯ ಆಧುನಿಕತೆ ಅತ್ತೆಗೆ ಹಿಡಿಸದೆ ಸಣ್ಣಪುಟ್ಟ ಮನಸ್ತಾಪಗಳೂ ಏಳುತ್ತಿದ್ದವು. ಅದರ ಹಿಂದೆ ಇರುತ್ತಿದ್ದುದು ಅಡುಗೆಮನೆಯ ಪ್ರೀತಿ ಎಂಬುದು ನಿರ್ವಿವಾದ. ಆದರೆ ಅದೇ ಅತಿಯಾಗಿ ಸಂಬಂಧಗಳು ಬಿರುಕು ಮೂಡದಂತೆ […]

ತಮ್ಮಿಂದ ತಮ್ಮ ಸಂಗಾತಿಗೆ ನೋವಾಗಿದೆಯೆಂದು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲವರೂ ಸಣ್ಣದೊಂದು ‘ಸಾರಿ’ ಕೇಳುವಲ್ಲಿ ನಿರ್ಲಕ್ಷ್ಯ ತೋರುವುದು ಸಹಜ. ಅಥವಾ ಮಾತುಮಾತಿಗೆ ‘ಸಾರಿ’ ಕೇಳುವವರೂ ಅದನ್ನು ಹೃದಯಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಕೇಳುತ್ತಾರೆಂದು ಹೇಳಲಾಗದು. ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವಾಗಿ ತಮ್ಮ ತಪ್ಪಿನ ಅರಿವಾದವರು ಮಾತಿನಲ್ಲಿ ಕ್ಷಮಿಸು ಎಂದು ಕೇಳದಿದ್ದರೂ ಮುಂದೆ ಅದನ್ನು ಪುನರಾವರ್ತಿಸದೆ ತಮ್ಮ ನಡತೆಯನ್ನು ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಂಡಾರು. ಅದನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬದುಕು ಮುಂದುವರಿಯಲು ಅವಕಾಶ ಕೊಟ್ಟುಬಿಡಿ. ಹಳೆಯ ನೋವಿನ ಘಟನೆಯನ್ನೇ ಮತ್ತೆಮತ್ತೆ ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡು ಅದೇ ಮಡುವಿನಲ್ಲಿ ಬಾಕಿಯಾದರೆ ಇಬ್ಬರ ಬದುಕೂ ಸೊರಗುತ್ತದೆ. ‘ಎಂದೂ ಬಾರದ ಕ್ಷಮಾಪಣೆಯನ್ನು […]

ಆಧುನಿಕ ಬದುಕಿನ ಒತ್ತಡದಲ್ಲಿ, ಹಣ ಮಾಡುವ ಹಪಹಪಿಯಲ್ಲಿ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳೊಳಗೆ ಸಹಜವಾಗಿ ಅರಳಿಕೊಳ್ಳುವ ‘ಅಮ್ಮ’ ಇಲ್ಲವಾಗುತ್ತಿದ್ದಾಳೆಯೇ? ಅಮ್ಮನಾಗುವುದೆಂದರೆ ಕೇವಲ ಹೊತ್ತು, ಹೆತ್ತು, ಬೇಕುಬೇಕಾದುದನ್ನೆಲ್ಲ ಕೊಡಿಸುವುದಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲವಲ್ಲ! ಯೋಚನೆ ಮಾಡಬೇಕಿದೆ. ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಆರ್ಥಿಕ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಬೇಕೆಂಬುದೇನೋ ನಿಜ. ಯಾರ ಹಂಗೂ ಇಲ್ಲದೆ ಸ್ವಾಭಿಮಾನದಿಂದ ಬದುಕಬೇಕೆಂಬುದೂ ಸತ್ಯ. ಹಾಗೆಂದು ಸುಸ್ಥಿರ, ಸುದೃಢ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಪ್ರಜ್ಞಾವಂತ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕೊಡುವುದೂ ಬದುಕಿನ ಮಹತ್ತ್ವದ ಹೊಣೆಗಾರಿಕೆಯೇ ಹೌದಷ್ಟೇ! ತಾಯಿಯ ಕುರಿತು, ತಾಯ್ತನದ ಕುರಿತು ಮಾತನಾಡುವಾಗಲೆಲ್ಲ ಆ ಸ್ಥಾನದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುತ್ತೇವೆ.  ಅಮ್ಮನ ತ್ಯಾಗ, ಮಗುವಿಗಾಗಿ […]

ಸಾಮಾಜಿಕ ಜಾಲತಾಣಗಳ ಆಯ್ಕೆ ವಿಸ್ತೃತವಾಗುತ್ತ, ಮೊಬೈಲ್ ಫೋನ್‌ಗಳ ನವನವೀನ ಮಾದರಿಗಳು ರೂಪಗೊಳ್ಳುತ್ತ ಹೊಸ ಆವಿಷ್ಕಾರಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧಗಳ ಕೊಂಡಿಗಳು ಭದ್ರವಾಗುತ್ತ  ಹೋಗುವುದರ ಬದಲಾಗಿ ಬಲುಬೇಗನೇ ತುಕ್ಕುಹಿಡಿದು ಮುರಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿವೆ ಎಂಬ ಬದಲಾವಣೆ ಗಾಬರಿ ಹುಟ್ಟಿಸುತ್ತಿದೆ. ಸಹಜವಾಗಿ ನಾವೇನು, ನಮ್ಮ ನಡೆನುಡಿಯೇನು, ನಮ್ಮ ರೂಪ–ಸ್ವರೂಪ ಏನು ಎನ್ನುವುದಕ್ಕಿಂತಲೂ ಮೊಬೈಲ್ ಫೋನ್‌ನಲ್ಲಿ ಸೃಷ್ಟಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದಾದ ಕೃತಕರೂಪ, ಮುಖದ ಸುಕ್ಕು ಒಂದಿನಿತೂ ಕಾಣದಂತೆ ನಮಗೇ ಭ್ರಮೆ ಹುಟ್ಟಿಸುವಂಥ ಆ್ಯಪ್‌ಗಳು ಕೇವಲ ತಾತ್ಕಾಲಿಕವಾದ ಸಮಾಧಾನವನ್ನು ಕೊಡುವಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯವಾಗುತ್ತಿವೆ ಎನ್ನುವುದಕ್ಕಿಂತ ಅವು ಬದುಕಿನ ದಾರಿಯನ್ನೇ ತಪ್ಪಿಸುತ್ತಿವೆ ಎಂಬುದು ವಾಸ್ತವ. […]

ದೇವರೆಂದರೆ ಅಂತರಂಗದ ಕತ್ತಲನ್ನು ಓಡಿಸುವ ಬೆಳಕು. ನಾವು ದೇವರನ್ನು ನಂಬಬೇಕಿರುವುದು ನಮ್ಮೊಳಗಿನ ಭಯವನ್ನು ಗೆಲ್ಲುವುದಕ್ಕಾಗಿ, ನಮ್ಮೊಳಗಿನ ಬೆಳಕಿನ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಅರಿಯುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಎಂಬುದನ್ನು ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಮನವರಿಕೆ ಮಾಡದೇ ಹೋದರೆ ಕೇರಳ ಸ್ಟೋರಿಯ ನಾಯಕಿಯರಂತೆ ನಮ್ಮ ದೇವರ ಬಗ್ಗೆ ಯಾರೋ ಏನೋ ಆಡಿದರೂ ಮಾರುತ್ತರ ಕೊಡಲಾಗದ ಅಸಹಾಯಕ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಅವರನ್ನು ನಾವೇ ನೂಕಿದಂತಾದೀತು. ದೇವರನ್ನು ಕಣ್ಣಾರೆ ಕಾಣಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದ ಅವರನ್ನು ನಂಬುವುದು ಹೇಗೆ, ಯಾಕೆ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಇಂದು ನಿನ್ನೆಯವಲ್ಲ. ಇದ್ದಾನೆ ಎನ್ನುವವರ ಬಣ, ಇಲ್ಲವೇ ಇಲ್ಲ ಎಂಬುವವರ […]