ಜ್ಞಾನಭಂಡಾರದಲ್ಲಿ ಗಾದೆಗಳ ಪಾತ್ರ ದೊಡ್ಡದು. ಹಾಗಾಗಿ ನಾವು ಅವುಗಳನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಮುಂದಾಗಬೇಕು. ಕುಂಬಾರನಿಗೆ ವರುಷ, ದೊಣ್ಣೆಗೆ ನಿಮಿಷ ಎಂಬ ಗಾದೆ, ಹೆಚ್ಚು ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿರುವ ಗಾದೆ. ಗಾದೆಗಳು ಹೇಗೆ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡವು ಎನ್ನುವುದು ಕುತೂಹಲಕಾರಿ ಪ್ರಶ್ನೆ. ಕವಿತೆಗಳಂತೆ, ಕತೆಗಳಂತೆ, ಕಾದಂಬರಿಗಳಂತೆ ಯಾರೋ ಬರೆದು ಗಾದೆಗಳನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಲಿಲ್ಲ. ಮನಸ್ಸನ್ನು ಸೆಳೆಯುವ ಒಂದು ಘಟನೆ ಸಂಭವಿಸಿದಾಗ, ಅದರ ಸಾರವನ್ನು ಸದಾ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವಂತೆ, ಮಾತಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದು, ನುಡಿದು ಚಾಲ್ತಿಗೆ ತರುವ ಒಂದು ಅದ್ಭುತ ಕ್ರಿಯಾಶಕ್ತಿ ನಮ್ಮ ಹಿರಿಯರಲ್ಲಿ ಇತ್ತು.

ಕೇವಲ ೧೦-೧೧ ವರ್ಷಕ್ಕೇ ಮ್ಯಾಂಡೊಲಿನ್ ಎಂಬ ವಿದೇಶಮೂಲದ ಪುಟ್ಟ ಉಪಕರಣದ ಮೂಲಕ ಕರ್ನಾಟಕ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಸಂಗೀತವನ್ನು ಮೊಗೆದುಮೊಗೆದು ಕೊಟ್ಟ ಮ್ಯಾಂಡೊಲಿನ್ ಮಾಂತ್ರಿಕ ಯು. ಶ್ರೀನಿವಾಸ್ ಆ ಪುಟ್ಟ ವಾದ್ಯದ ಮೂಲಕ ಜಗತ್ತನ್ನೇ ಅಳೆದವರು. ಕ್ರಿಯಾಸಿದ್ಧಿಃ ಸತ್ತ್ವೇ ಭವತಿ ಮಹತಾಂ ನೋಪಕರಣೇ’ (ಸಮರ್ಥರಾದ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಿಗೆ ಅವರು ಹಿಡಿದ ಕೆಲಸದ ಯಶಸ್ಸು ಅವರ ಬಲ-ಶೌರ್ಯಗಳಿಂದ ಬರುತ್ತದೆಯೇ ಹೊರತು ಬಳಸುವ ಉಪಕರಣದಿಂದಲ್ಲ) ಎನ್ನುವುದು ಸಂಸ್ಕೃತದ ಒಂದು ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾದ ನಾಣ್ಣುಡಿ. ಒಂದು ಕೆಲಸ ಯಶಸ್ವಿ ಆಗುವುದರಲ್ಲಿ ಅದಕ್ಕೆ ಬಳಸುವ ಸಾಧನದ ಪಾತ್ರ ಏನೂ […]

“ದಿಗಂತದಾಚೆಗೆ ನದಿವನದಾಕಡೆ ಆ ಬೆಟ್ಟದ ಮರೆಗಿದೆ ತಾಯ್ನಾಡು! ಅವಳ ಪುಣ್ಯಪದರಜದಿ ಜನಿಸಿದೆವು ಸೇರುವೆವಾ ಸತ್ಯದ ನೆಲೆಬೀಡು.

ಕಡಲ ತಡಿಯ ಭಾರ್ಗವನೆ ಸಿಡಿಲ ನುಡಿಯ ಓ ಶಿವನೆ | ಕಡೆದ ಬೆಣ್ಣೆ ಮನದವನೆ ಪೊಡಮಡುವೆನು ನಿನಗೆ ||೧||