ಹಾಗೆ ನೋಡಿದರೆ ಆಂಬೆಯನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ನನ್ನ ಪ್ರತಿಷ್ಟೆ .ಅವಳ ಚಾರಿತ್ರ್ಯದ ಶಂಕೆಯಲ್ಲ…..

“ಇದು ಪ್ರಪ್ರಥಮ ಕಾಲಯಂತ್ರ” ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ಸುರೇಂದ್ರನ್ ತಮ್ಮ ಇಬ್ಬರು ಸಹಾಯಕರತ್ತ ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ಘೋಷಿಸಿದರು. “ನಿಜ, ಇದೊಂದು ಸಣ್ಣ ಪ್ರಮಾಣದ ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಯಂತ್ರ. ೫ ಗ್ರಾಂಗಿಂತ ಕಡಮೆ ತೂಕದ ವಸ್ತುಗಳ ಮೇಲೆ ಮಾತ್ರ ಇದು ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತದೆ. ಜತೆಗೇ ಭೂತಕಾಲ ಅಥವಾ ಭವಿಷ್ಯತ್‌ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ೧೨ ನಿಮಿಷಗಳ ಕಾಲ ಮಾತ್ರ ಅದರಲ್ಲಿ ಪ್ರಯಾಣ ಸಾಧ್ಯ.”

ತನ್ನ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಅತಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಮುದ್ದಿನ ಮಗನೊಬ್ಬ ಇದ್ದ. ಆ ಅಮ್ಮ ಬಡವಳಾದರೂ ತುಂಬ ದಯಾಳುವಾಗಿದ್ದಳು. ತನ್ನ ಮಗನಿಗೂ ಕೂಡ ಅವಳು ತನ್ನ ಗುಣವನ್ನೇ ಕಲಿಸಿಕೊಡುತ್ತಿದ್ದಳು: ನೋಡು ಮಗ, ಬಡವರನ್ನು ಯಾವತ್ತೂ ಕೀಳಾಗಿ ಕಾಣಬಾರದು. ಅವರನ್ನು ಯಾವತ್ತೂ ಪೀಡಿಸಬಾರದು. ನಿನ್ನ ಜತೆಗೆ ಯಾರು ಬಡವರಿದ್ದಾರೋ ಅವರಿಗೆ ಕೈಲಾದ ಸಹಾಯವನ್ನು ಮಾಡು. ಅವರನ್ನು ಗೆಳೆಯರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೋ. ಅವರೂ ಕೂಡ ನಿನ್ನನ್ನು ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡುವರು ಮತ್ತು ನಿನಗೆ ಒಳ್ಳೆಯದಾಗಲಿ ಎಂದು ಆಶೀರ್ವಾದವನ್ನು ಮಾಡುವರು. ಅದರಿಂದ ದೇವರಿಗೆ ಕೂಡ ತುಂಬ ಸಂತೋಷವಾಗುತ್ತದೆ. […]

ಅನುಭವ ನಮ್ಮನ್ನು ಬೀಳದಂತೆ, ಜಾರದಂತೆ ಎಚ್ಚರಿಸುತ್ತದೆ. ಜೀವನ ಎಂಬುದು ಸಮತಟ್ಟಾದ ಬಯಲಲ್ಲ. ಅದು ಏಳು-ಬೀಳಿನ ಪರ್ವತ-ಪ್ರಪಾತಗಳಿಂದ, ಕಲ್ಲು-ಮುಳ್ಳುಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ ಕಷ್ಟಕರ ದಾರಿಯ ಪಯಣ. ಇಂತಹ ಬಾಳಪಯಣದಲ್ಲಿ ನಾವು ಸದಾ ಜಾಗರೂಕತೆಯಿಂದ ಹೆಜ್ಜೆಯಿಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.

“ಕೆಸುವಿನ ಪತ್ರೊಡೆ ಮಾಡೂ…” ಇದು ನಮ್ಮೆಜಮಾನ್ರ ಕೇಳಿಕೆ. ಅಂಗಳದ ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ ವೈಭವದಿಂದ ಮೆರೆಯುವ ಕೆಸುವಿನ ಎಲೆಗಳೂ, ಅದರ ಜೊತೆಜೊತೆಗೇ ತಲೆಯೆತ್ತಿ ನಿಂತಿರುವ ಕರಿಕೆಸುವಿನೆಲೆಗಳು, ಆದ್ರೂ ಪತ್ರೊಡೆಯ ಸುದ್ದಿಗೆ ನಾನು ಹೋಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಸುಮ್ಸುಮ್ನೇ ಯಾಕೇಂತ ನನ್ನ ತೀರ್ಮಾನವಾಗಿತ್ತು. ಇಬ್ಬರೇ ಮನೆಯಲ್ಲಿರುವಾಗ ಪತ್ರೊಡೆ ಮಾಡಲುಹೊರಟು ಕೆಸುವಿನೆಲೆ, ಬಾಳೆಎಲೆ, ಅಕ್ಕಿ, ಮೆಣಸು ಇನ್ನೇನೋ ಮಣ್ಣಾಂಗಟ್ಟಿ,  ಮುಗಿಯದ ಒದ್ದಾಟ….

ಮುಗಿಯದಿರಲಿ ಚಾರ್ಜು – ಆರದಿರಲಿ ಥಳುಕು ನೀವೆಲ್ಲೇ ಇರಿ, ಈ ಕಾಲದ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನಗಳು, ಅದರಲ್ಲೂ ಸ್ಮಾರ್ಟ್‌ಫೋನುಗಳು ನಿಮಗೆ ಹಲವು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಹಕರಿಸುತ್ತಿರುತ್ತವೆ. ಜಗತ್ತಿನ ಜೊತೆ ಇಂಟರ್ನೆಟ್ ಇದೆ, ಅದು ಲಭ್ಯವಿಲ್ಲದಿದ್ದಾಗ ಫೋನ್ ಆಗಿ, ಸಂಪರ್ಕವ್ಯಾಪ್ತಿಯಿಂದ ಹೊರಗಿದ್ದಾಗ ಜಿಪಿಎಸ್ ಮೂಲಕ ನಕ್ಷೆ (map) ನಮಗೆ ದಾರಿ ತೋರಿಸಬಲ್ಲವು. ಫೋಟೋ ತೆಗೆಯಲು,  ಎಫ್.ಎಂ.  ಇದ್ದರೆ ರೇಡಿಯೋ ಕೇಳಲು, ನೋಟ್ ಬರೆದಿಡಲು, ಹಾಡು ಕೇಳಲು, ವಿಡಿಯೋ ನೋಡಲು ಹೀಗೆ ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮೊಬೈಲು, ಟ್ಯಾಬ್, ಲ್ಯಾಪ್‌ಟಾಪ್ ಮತ್ತಿತರ ಗ್ಯಾಜೆಟ್‌ಗಳನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಿರುತ್ತೇವೆ. […]

ಹಳೆಯ ಕಾಲದ ಅಜ್ಜಿ ಎಂದರೆ ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣು ಮುಂದೆ ಒಬ್ಬ ಬೊಚ್ಚು ಬಾಯಿಯ, ಸರಿಯಾಗಿ ಕಣ್ಣು ಕಾಣದ, ಕಿವಿ ಕೇಳದ, ಕೋಲನ್ನು ಊರಿಕೊಂಡು, ಸೊಂಟ ಬಗ್ಗಿಸಿಕೊಂಡು ನಡೆಯುವ ಮುದುಕಿ ಬಂದು ನಿಲ್ಲುತ್ತಾಳೆ. ಆದರೆ ಎಲ್ಲಾ ಅಜ್ಜಿಯವರೂ ಇದೇ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಇರಬೇಕೆಂದಿಲ್ಲ. ತಾಯಿಯ ತಾಯಿ, ತಂದೆಯ ತಾಯಿ ಕೂಡಾ ಅಜ್ಜಿಯೆನಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ಹಿರಿಯವಳೆಂದು ಅಜ್ಜಿಯನ್ನು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಗೌರವಿಸುವುದು ಒಂದು ಬಗೆಯಾದರೆ, ಮನೆಯಲ್ಲಿರುವವರಿಗೆಲ್ಲ ಅವಳು ಬೇಕಾದವಳು ಎಂದು ಅವಳನ್ನು ಗೌರವಿಸುವುದು ಇನ್ನೊಂದು ಬಗೆ.