ಶಾರದಾ ವಿ. ಮೂರ್ತಿ

ಪುಟ್ಟ ಬಾಯಿಯು ಹವಳ ತುಟಿಗಳು ದೃಷ್ಟಿ ತಾಗುವ ಚಲುವೆ ಅವಳು ನೀಳ ನಾಸಿಕ ಹೊಳೆವ ನತ್ತು ಕಮಲ ದಳಗಳೆ ಕಂಗಳು ಪುಟ್ಟ ಬಾಯಿ, ಬಾಯಿಗೆ ತಕ್ಕುದಾದ ಅಂದದ ತುಟಿಗಳು, ನೀಳವಾದ ಮೂಗು, ಅರಳು ಕಂಗಳು – ಹೀಗೆ ಎಲ್ಲವೂ ಲಕ್ಷಣವಾಗಿದ್ದಾಗ ಮಾತ್ರ ಮುಖದ ಸೊಬಗು ಹೆಚ್ಚುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದಲೇ ದೇವರು ಕೊಟ್ಟ ಕಣ್ಣು, ಮೂಗು, ಬಾಯಿ ನೆಟ್ಟಗೆ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಿ ಎಂದು ಹಿಂದೆ ನಮಗೆಲ್ಲ್ಲ ಹಿರಿಯರು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದುದುಂಟು. ಸೌಂದರ್ಯಾಭಿಲಾಷಿಗಳು ಚಂದ ಕಾಣುವ ಆಶಯದಿಂದ ತುಸು ಸರಿಯಿಲ್ಲವೆನಿಸಿದರೂ ತಮ್ಮ ಮೂಗು, ತುಟಿ, […]

ಒಂದು ಕಣ್ಣು ಕಣ್ಣಲ್ಲ, ಒಂದು ಮಗು ಮಗುವಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದು ನಮ್ಮ ಕಾಲದ ಗಾದೆಯಾದರೆ ‘ಮಗುವೆಂದರೇ ಹೊರೆ, ಎರಡಾದರೆ ಗಾಯದ ಮೇಲೆ ಬರೆ’ ಎನ್ನುವುದು ಈಗಿನವರ ಉದ್ಗಾರ.  ಮಗು ಆಗುವುದೇ ಅಪರೂಪ ಎಂದಿರುವಾಗ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರೊಡನೆ ಒಡನಾಡುವ ಭಾಗ್ಯವಾದರೂ ಎಲ್ಲಿ? ಕುಟುಂಬದ ಜ್ಯೋತಿಯಂತೆ ಮಗಳು. ಆಕೆ ಆ ಮನೆಯ ಸಂಪ್ರದಾಯ, ಪರಂಪರೆ ಸಂಸ್ಕೃತಿಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಅಮ್ಮನಿಂದ ಕಲಿಯುತ್ತಾಳೆ. ತನ್ನಮ್ಮ ಅದೆಷ್ಟು ಜಾಣ್ಮೆಯಿಂದ ಗೃಹಕೃತ್ಯಗಳನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸುತ್ತಾಳೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಗಮನಿಸುತ್ತಿರುವ ಹುಡುಗಿಯ ಒಳಗಿರುವ ‘ಅಮ್ಮ’ ಸಕಾಲದಲ್ಲಿ, ಸಂದರ್ಭೋಚಿತವಾಗಿ ಎಚ್ಚೆತ್ತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ಈ ಮನೆಯ ಅಕ್ಕ ಮುಂದೆ […]

ಶಾರದಾ ವಿ. ಮೂರ್ತಿ ‘ಕಂಕುಳಲ್ಲಿ ಮಗುವನ್ನು ಚಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಊರು ತುಂಬಾ ಹುಡುಕಿದರಂತೆ’ ಎನ್ನುವ ಗಾದೆಯನ್ನು ನಾವೆಲ್ಲ ಕೇಳಿಯೇ ಇರುತ್ತೇವೆ. ಒಂದು ವಸ್ತುವನ್ನೋ, ಅತಿ ಜೋಪಾನವಾಗಿರಿಸಬೇಕಾದ ಒಂದು ಕಾಗದದ ತುಂಡನ್ನೋ ಎಲ್ಲಿಯೋ ಇಟ್ಟು ಇನ್ನೆಲ್ಲಿಯೋ ಹುಡುಕುವುದು ನನ್ನಂತಹವರಿಗಂತೂ ಅತಿ ಸ್ವಾಭಾವಿಕ. ಇನ್ನೂ ವಿಪರ್ಯಾಸವೆಂದರೆ ನಾವು ಏನನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎಂಬುದೇ ಮರೆತುಹೋಗಬಹುದು. ಕಾರಣವೆಂದರೆ ನಾವು ಹುಡುಕುವ ಭರಾಟೆಯಲ್ಲಿ ಎಂದೋ ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿರಲಿ ಎಂದು ಅಡಗಿಸಿಟ್ಟಿದ್ದು ಅಂದು ಗಂಟೆಗಳ ಹುಡುವಿಕೆಯಲ್ಲೂ ಸಿಗದಿದ್ದುದು, ಇಂದು ಕಣ್ಮುಂದೆ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾಗಿ… ಆಹಾ! ಅದೆಂತಹ ದಿವ್ಯ ಆನಂದ… ಅದರ […]

“ಛೇ! ಹೀಗಾಗಬಾರದಿತ್ತು; ಅದು ಆಗಿಯೇ ಹೋಯಿತು…” “ಆಗಿರುವುದೇನು; ಅವರೇ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದು?” “ಏನೇ ಆದರೂ ಇದು ದುರಂತವೇ!” “ಅದಕ್ಕೇ ಹೇಳೋದು ಮರಣಭೂಮಿ ಇಂಥಾ ಕಡೆ ಎಂದು ಹೇಳೋಕಾಗೋಲ್ಲ. ಎಲ್ಲಿಯ ಮಲೆನಾಡು, ಎಲ್ಲಿಯ ಒಡಿಶಾ ಹೇಳಿ?” “ಈಗ ಇಂತಹ ನರ್ಸಿಂಗ್‍ಹೋಂನಲ್ಲೇ ಅಂತ ಜನನವನ್ನಾದರೂ ನಿರ್ಧರಿಸಬಹುದು. ಎಲ್ಲೊ ಒಂದೊಂದು ಅಪವಾದ ಇರಬಹುದು. ಆದ್ರೆ ಮೃತ್ಯು ಮಾತ್ರ ಯಾವ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಬರತ್ತೋ ಹೇಳೋಕಾಗೊಲ್ಲ.” “ಎಷ್ಟೋ ಆಸ್ಪತ್ರೇಲಿ ಇದ್ದಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಟ್ಯೂಬ್ ತೂರಿಸಿ, ಮೂಗಿಗೆ ಆಮ್ಲಜನಕ ನಳಿಕೆ ಹಾಕಿ, ಕೃತಕ ಉಸಿರಾಟದ ಮೂಲಕ ಸಾವನ್ನೂ ಎಳೆದಾಡೋಲ್ವೆ?” […]

ಎರಡು ಬೃಹತ್ ಕಂಬಗಳು ಮತ್ತು ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಹರಡಿ ನಿಂತ ಕೇಬಲ್‌ಗಳು, ತೂಗಾಡುವ ಸೇತುವೆ….