ಶಾಸ್ತ್ರಿಗಳ ಕಚೇರಿ ಅತ್ಯಂತ ವಿಶಿಷ್ಟ. ಯಾವುದೇ ರಾಗವನ್ನು ಹಿಗ್ಗಿಸಿ ಹಿಗ್ಗಿಸಿ ಎಳೆದು ತುಂಬಾ ಹೊತ್ತು ಆಲಾಪನೆ ಮಾಡುವುದು ಅವರ ಪರಿಪಾಟಿ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಕೆಲವೇ ನಿಮಿಷಗಳಲ್ಲಿ ಇಡೀ ರಾಗದ ಸತ್ತ್ವವನ್ನು ಶ್ರೋತೃಗಳ ಮುಂದೆ ತೆರೆದಿಟ್ಟುಬಿಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಚಿಕ್ಕ ಚೊಕ್ಕ ಹಿತವಾದ ಆಲಾಪನೆ; ಮುಂದಿನ ಹಂತ ಕೃತಿ, ನೆರವಲ್, ಸ್ವರಪ್ರಸ್ತಾರ. ನೆರವಲ್ ಮಾಡುವಾಗ ಅದರಲ್ಲೇ ಮುಳುಗಿ, ಆಮೇಲೆ ಅದರ ಜೊತೆಯಲ್ಲೇ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಪಯಣಿಸಿ ಸ್ವರಪ್ರಸ್ತಾರ ಮಾಡುವಾಗ ಉಸಿರು ಬಿಗಿಹಿಡಿದು ಕೇಳಿ, ಕೊನೆಗೆ ಪಲ್ಲವಿ ಹಾಡಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿದಾಗ ದಡಕ್ಕನೆ ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದ ಅನುಭವ; […]

ನೀಲಿ ಆಕಾಶದ ತುಂಬಾ ಚುಕ್ಕಿಗಳದ್ದೇ ಕಾರುಬಾರು. ಮನೆಯ ತಾರಸಿಯ ಮೇಲಿಂದ ಅವುಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಮೈಮರೆಯುವುದಕ್ಕಿಂತ ಉತ್ಸಾಹದಿಂದ ಮಾಡುವ ಕೆಲಸ ಇನ್ನೊಂದಿಲ್ಲ. ಚುಕ್ಕಿಗಳನ್ನು ಜೋಡಿಸಿ ಚಿತ್ರಿಸುವ ಚಿತ್ರ ಮನದಲ್ಲಿ ಅಚ್ಚೊತ್ತಬಾರದೆಂತಲೇ ಆ ಏಕಾಗ್ರತೆಯನ್ನು ಭಂಗಗೊಳಿಸಲೆಂದೇ ಚಂದಿರನ ಆಗಮನ. ಅವನೂ ಚಂದವೇ. ಬಿಡಿಯಾದರೂ ಇಡಿಯಾದರೂ. ಅಬ್ಬಾ!!! ಈ ನೀರ್‍ಕಾಗೆಗಳದ್ದೊಂದು ಗಲಾಟೆಯೇ? ಅದೇನು ಹಾರಾಟ ಅದೇನು ಮಾತು? ಮಾಡುವ ಕೆಲಸವೇನು ಕತ್ತಲಾದಾಗ ಗೂಡು ಸೇರುವುದು ಬಿಟ್ಟು? ನೀರು ತುಂಬಿದ ಗದ್ದೆಗೆ ಲ್ಯಾಂಡ್ ಆಗುವುದೇ ದೊಡ್ಡದೊಂದು ಸಾಹಸ. ಮಾಡುವಂಥದ್ದನ್ನು ಮೌನವಾಗಿ ಮಾಡಬಾರದೇ? ಅಯ್ಯೋ […]

ರಾಜನು ಪಲ್ಲಕ್ಕಿಯಿಂದ ಹೊರಬಿದ್ದ. ಅವನ ಶರೀರವೆಲ್ಲ ನೀಳವಾಗಿ ಚಲನಹೀನವಾಗಿಬಿಟ್ಟಿತ್ತು. ಈತನಿಗೆ ಧರ್ಮ ಬಿಟ್ಟು ಣರೇನೂ ಕಾಣಿಸುವುದಿಲ್ಲವೆ? – ಎಂದುಕೊಂಡ. ಪಂಡಿತನ ಆಲೋಚನಾಲಹರಿಯನ್ನು ಊಹಿಸಿದ ವಿಶ್ವನಾಥಭಟ್ಟ ಧರ್ಮೋ ರಕ್ಷತಿ ರಕ್ಷಿತಃ. ಒಬ್ಬ ಮಹಾರಾಜ ಹೋದರೆ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಮಹಾರಾಜ ಬರುತ್ತಾನೆ. ಆದರೆ ದೈವಕ್ಕಿಂತ ಮಿಗಿಲಾದುದು ಧರ್ಮ ಎಂದ. ದಾಮೋದರ ಮಹಾರಾಜನಿಗೆ ವಿಪ್ರೋತ್ತಮರು ಶಾಪ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾರಂತೆ.

ನಿಮ್ಮನ್ನ ಕಳಕೊಂಡು ನಾನು ಇರೋದಾ? ಸತ್ತರೆ ಇಬ್ಬರೂ….. ಬದುಕಿದ್ರೆ ಇಬ್ಬರೂ….. “ರೀ ಅವರು ಬಂದಿದ್ದರು…” “ಯಾರು….?” “ಏನೋ ಮಾರಲಗೋಡು ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ರು, ಸ್ವಲ್ಪ ಅರ್ಜೆಂಟ್ ಇದೆ ಅಂತ ಅಂದ್ರು…”