ಕಥೆ

ಶೀಲಾ, ಲತಾ, ರಶ್ಮಿ ಮತ್ತು ನಾನು ಒಳ್ಳೆಯ ಸ್ನೇಹಿತೆಯರು. ಆಗಾಗ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಸೇರಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದೆವು. ನಾವು ಮೂವರು ವಾಚಾಳಿಗಳಾದರೆ ಶೀಲಾ ನಮ್ಮಂತಲ್ಲ. ಮೌನವನ್ನು ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಸುವವಳು. ಒಳ್ಳೆಯ ಬರಹಗಾರ್ತಿಯಾದ ಅವಳು ತನ್ನ ಅನೇಕ ಕಥೆಗಳಿಗೆ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳನ್ನು ಕೂಡ ಪಡೆದಂಥವಳು. ತಾನು ಬರೆದ ಅನೇಕ ಕಥೆÉಗಳನ್ನು ನಮ್ಮ ಮುಂದೆ ಓದಿ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದಳು. ‘ಅದು ಹೀಗಿದ್ದರೆ ಚೆನ್ನ… ಅದು ಹಾಗಿರಬೇಕಿತ್ತು…’ ಎಂದು ನಮ್ಮ ಅನಿಸಿಕೆಗಳನ್ನು ಹೇಳುವುದು ನಮಗೂ ಇಷ್ಟವಾದ ವಿಷಯವಾಗಿತ್ತು. ನಮ್ಮ ನಡುವಿನ ನಂಟು ಕಥೆಯ ಕಾರಣದಿಂದ ಮತ್ತಷ್ಟು ಗಾಢವಾಗಿತ್ತು. […]

ಅಂದು ಚೌಡಯ್ಯ ಹಾಲಿನಲ್ಲಿ ಭರತನಾಟ್ಯದ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಚಾಲನೆಯಲ್ಲಿತ್ತು. ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಖ್ಯಾತಿಯ ಕಲಾವಿದೆಯಿಂದ ನೃತ್ಯ ಪ್ರದರ್ಶನ. ವಿಶಾಲವಾದ ಸಭಾಂಗಣ ನಾಟ್ಯಪ್ರೇಮಿಗಳಿಂದ ತುಂಬಿಹರಿಯುತ್ತಿತ್ತು. ನರ್ತಕಿಯದು ಅಪ್ಸರೆಯಂತಹ ರೂಪ. ನಾಟ್ಯಕ್ಕೆಂದೇ ಹೇಳಿಮಾಡಿಸಿದಂತಹ ಅಂಗಸೌಷ್ಟವ. ಮಹಾನ್ ಗುರುಗಳಿಂದ ಪಡೆದ ವಿದ್ಯೆ ಎಲ್ಲ ಮೇಳೈಸಿ ಅವಳ ನೃತ್ಯ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಸಮ್ಮೋಹಗೊಳಿಸಿತ್ತು. ತನ್ನಿನಿಯ ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ಕಾಣದ ನಾಯಿಕೆ ತನ್ನೆಲ್ಲ ಹಾತೊರೆಗಳನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸುತ್ತ, ‘ಕೃಷ್ಣಾ ನೀ ಬೇಗನೆ ಬಾರೋ’ಎಂದು ಹಂಬಲಿಸುತ್ತ ಹೋದಳು. ಒಂದೊಂದು ಚರಣದಲ್ಲೂ ಭಾವತುಂಬಿದ ಸಂಚಾರೀಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆ ರಾಧೆಯಾಗಿ, ಮಾತೆ ಯಶೋದೆಯಾಗಿ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಸಮರ್ಪಣಾ ಭಾವದ […]

ಆದಿಯಲಿ ನೆನೆಯುವೆನು ಪೋಕ್ರಿ ಕುಟ್ಟಿಯನು! ಎರಡನೆಯ ಪೋಕ್ರಿ ಕುಟ್ಟಿಯ ಕಥೆಯನ್ನು ಹೇಳುವ ಮುನ್ನ ಮೊದಲನೆಯ ಪೋಕ್ರಿ ಕುಟ್ಟಿಯ ಕಥೆಯನ್ನು ಹೇಳಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಸುಂದರರಾಜನು ಬರ್ಕಾಡಿ ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದರೂ ಅವನ ನಾಯಿ (ಮೊದಲನೆಯ) ಪೋಕ್ರಿ ಕುಟ್ಟಿಯು ಅವನ ಹಿಂದಿನಿಂದ ಹೋಗುತ್ತಿತ್ತು. ಸಿಂಬಾವಿ ಗುತ್ತಿಯ ಹಾಗೆ ಹಳ್ಳಿಗನಲ್ಲದ, ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಾಲೆಯ ಶಿಕ್ಷಕನಾದ ಸುಂದರರಾಜನ ಹಿಂದಿನಿಂದ ನಾಯಿ ಹೋಗುವುದು ಸ್ವಲ್ಪ ವಿಚಿತ್ರವೇ ಆದರೂ ಊರಿನವರಿಗೆ ಅದು ಅಭ್ಯಾಸವಾಗಿ ಹೋಗಿತ್ತು. ಸಣ್ಣ ಊರಾದ ಕಾರಣ ಮತ್ತು ಸುಂದರರಾಜನು ಮನೆಯಿಂದ ನಡೆದುಕೊಂಡೇ ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದುದರಿಂದ […]

“ಹಕ್ಕಿಗಳ ಹಾಡುಗಳ ಹೊದಿಸಿ ನೆರಳನು ಸುರಿದು ನಿಂತ ಮರಗಳ ಹಣ್ಣು ತಿನ್ನಬೇಕು ಜೀವಜೋಳಿಗೆ ಹೆಗಲಿಗೇರಿಸಿ ಬಂದುದೆಲ್ಲ ದೂರ ಪಯಣದ ಬುತ್ತಿ ಅನ್ನಬೇಕು” – ಸು.ರಂ. ಎಕ್ಕುಂಡಿ ಹುಬ್ಬಳ್ಳಿಯಿಂದ ಹೊರಟ ಇಂಡಿಗೋ ವಿಮಾನದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತ ಸುಧಾಕರ, ಪತ್ನಿ ರೋಹಿಣಿ ಮತ್ತು ಮಗಳು ಜಾಹ್ನವಿ ಜೊತೆ ದೆಹಲಿಯ ಡೊಮೆಸ್ಟಿಕ್ ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ ಇಳಿದು ಹತ್ತನೇ ಬೆಲ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಲಗೇಜು ಪಡೆದು ಹೊರಗಡೆಯ ಮುಖ್ಯದ್ವಾರದಲ್ಲಿ ಹೊರಬೀಳುತ್ತಲೇ ಎದುರುಗಡೆ ಸಾಲಾಗಿ ನಿಂತ ಟ್ಯಾಕ್ಸಿಯವರತ್ತ ಕಣ್ಣು ಹಾಯಿಸಿದ. “ಹಲೋ ಅಂಕಲ್ ಇಲ್ಲಿ” ಎಂದು ಕೂಗಿ ಕೈಬೀಸುತ್ತಿದ್ದ […]