ಅದೇನು ಮಹಾ ರಾಮು: ನಮ್ಮ ತಂದೆಗೆ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ವಿಷಯ ಸಿಕ್ಕಿದರೂ ಸಾಕು, ಗಂಟೆಗಟ್ಟಲೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ. ವೆಂಕಿ: ಅದೇನು ಮಹಾ? ನಮ್ಮ ತಾಯಿ ವಿಷಯವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ದಿನವೆಲ್ಲಾ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ.   ಕತ್ತೆಗೆ ಕ್ಷೌರ ಗುಂಡ: ಏನಯ್ಯಾ, ನೀನು ಎಂದಾದರೂ ಕತ್ತೆಗೆ ಕ್ಷೌರ ಮಾಡಿದ್ದೀಯಾ? ಕ್ಷೌರಿಕ: ಇಲ್ಲಾ ಸ್ವಾಮಿ. ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳಿ, ಮಾಡುತ್ತೇನೆ.   ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಮೊದಲು ಉಪಾಧ್ಯಾಯರು: ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳೇ, ನಮ್ಮ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಈಗ ಸಿ.ಸಿ. ಕ್ಯಾಮರಾ ಅಳವಡಿಸಿದ್ದಾರೆ. ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತಾ? ಗುಂಡ: ಯಾವುದಕ್ಕು ಮೊದಲು ನೀವು ಹುಷಾರಾಗಿರಿ ಸಾರ್.   […]

ಈ ಗಾದೆಯು ಅರ್ಥವಾಗಬೇಕಾದರೆ ನಾವು ಮಾರಮ್ಮನ ಬಗ್ಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ತಿಳಿದುಕೊಂಡಿರಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ದುಷ್ಟರು, ಶಿಷ್ಟರು ಇರುವಂತೆ ದೇವತೆಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಈ ಬಗೆಯ ವರ್ಗವನ್ನು ನಮ್ಮ ಹಿರಿಯರು ಸೃಷ್ಟಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದಾರೆ. ಮಾರಿ, ದುರ್ಗಿ, ಚಂಡಿ, ಚಾಮುಂಡಿ, ಕಾಳಿ – ಈ ಬಗೆಯ ದೇವತೆಗಳು ರುದ್ರರೂಪಿಗಳು, ಸಂಹಾರಪ್ರಿಯರು, ರಕ್ತದಾಹವುಳ್ಳವರು. ಇವರಿಗೆ ಕೋಪ ಬಂದಾಗಲೇ ಊರಿಗೆ ಸಿಡುಬು, ಕಾಲರಾ ಮುಂತಾದ ಮಾರಣಾಂತಿಕ ರೋಗಗಳು ವಕ್ಕರಿಸುತ್ತವೆ ಎಂಬ ಮೂಢನಂಬಿಕೆ ಬಲವಾಗಿತ್ತು. ಈ ದೇವತೆಗಳ ಕೋಪ ತಣಿಸಲು ಕೋಳಿ, ಕುರಿ ಬಲಿ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದರು; ಜಾತ್ರೆಗಳು ಜರುಗುತ್ತಿದ್ದವು.

೨೦೧೪ರ ವಾರ್ಷಿಕ ಕಥಾ ಸ್ಪರ್ಧೆಯಲ್ಲಿ ಮೆಚ್ಚುಗೆ ಬಹುಮಾನ ಪಡೆದ ಕಥೆ ಸೊಂಟಕ್ಕೆ ಸಾಟಿಪಂಚೆ ಬಿಗಿದಿದ್ದ ಅಣ್ಣ ಹೇಗೆ ಎನ್ನುವಂತೆ ವ್ಯಂಗ್ಯದ ನಗುವನ್ನು ಪರಮಭಾವನತ್ತ ಬೀರಿದ. ಪರಮಭಾವ ಅಸಹಾಯನಾಗಿ ಹಿಂದೆ ಸರಿದ. ಭಟ್ಟರು ಅಧಿಕಾರವಾಣಿ ಮುಂದುವರಿಸಿದರು…

ಸಮುದ್ರವನ್ನೇ ನೋಡಿರದ ಮೊಮ್ಮಗ ಊರಿಗೆ ಬಂದಾಗ ವಿನಂತಿಸಿದ ‘ತೋರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಅಜ್ಜ ಸಮುದ್ರವ?’   ಸಾಕಷ್ಟು ಸಲ ಸಮುದ್ರ ನೋಡಿದ್ದ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಉತ್ಸಾಹ ಇರಲಿಲ್ಲ ತಮಾಷೆಗೆ ತಂಬಿಗೆ ತುಂಬ ನೀರು ತುಂಬಿಸಿ ಉಪ್ಪು ಸುರಿದು ‘ಇದೂ ಸಮುದ್ರವೇ!’ ಎಂದೆ.   ಯಾಕೆ ತಮಾಷೆ? ‘ನೋಡಿದ್ದನ್ನು ನೋಡಬಾರದೆಂದಿಯೆ ಮತ್ತೆ?’ ಎಂದು ಆತ ಒತ್ತಾಯಿಸಿದ್ದಕ್ಕೆ ಸಮುದ್ರದ ಬಳಿ ಬಂದೆವು ಅವನು ಸಮುದ್ರ ನೋಡಿ ಒಳಗೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ  ಪರಿನೋಡಿ ‘ಅಹಾ! ಅಹಾ!’ ಅಂದೆ ಆತ ಹಿಂದಿನಿಂದ ಬಂದು ಬಿಗಿದಪ್ಪಿ ‘ನೀವೂ ಸಮುದ್ರವೇ ಆಗಿದ್ದೀರಿ […]