ಭಾರತೀ ಕಾಸರಗೋಡು

 ಸೋಮಯ್ಯ ಒಬ್ಬ ರೈತ. ಅವನ ಸಂಸಾರ ತುಂಬ ದೊಡ್ಡದು. ತಂದೆ-ತಾಯಿ, ತಮ್ಮಂದಿರು, ತಂಗಿಯರು, ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಅವನೇ ಪೊರೆಯಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಜೊತೆಗೆ ಅವನ ಹೆಂಡತಿ, ಮಕ್ಕಳು. ಆದರೆ ಸೋಮಯ್ಯ ಯಾವತ್ತೂ ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಬೇಸರ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ತನ್ನ ಪಾಲಿನ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಅವನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದ. ಅವನ ದಿನಚರಿ ಕಷ್ಟಕರವಾಗಿತ್ತು. ಬೆಳಗಿನ ಜಾವ ಬೇಗನೇ ಏಳುತ್ತಿದ್ದ ಸೋಮಯ್ಯ. ಸೂರ್ಯ ಮೂಡುವ ಮೊದಲೇ ಹೊಲದಲ್ಲಿರುತ್ತಿದ್ದ. ಉಳುವುದು, ಬೀಜ ಬಿತ್ತುವುದು, ಕಳೆ ಕೀಳುವುದು, ಗೊಬ್ಬರ ಹಾಕುವುದು, ಹೀಗೆ ಬೇಸಾಯದ ಕೆಲಸಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಶ್ರದ್ಧೆಯಿಂದ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ. ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಅವನ ಹೆಂಡತಿ […]

ಸಮನ್ವಯವೇ ಭಾರತದ, ಭಾರತೀಯರ ವಿಶೇಷ. ಬಹುಬಗೆಯ ವಿಭಿನ್ನತೆಗಳನ್ನು ನಾವು ಮರೆಯುತ್ತೇವೆ. ಏಕನಿಷ್ಠೆಯ ದೇಶಪ್ರೇಮಕ್ಕೆ ತುಡಿಯುತ್ತೇವೆ. ಅದುವೇ ನಮಗೆ ಅತಿಸಹಜ. ಯಾಕೆಂದರೆ ನಮ್ಮೆಲ್ಲ ಕವಿಹೃದಯಗಳಲ್ಲಿ, ನಾಗರಿಕ ಚೇತನಗಳಲ್ಲಿ ಮಿಡಿಯವುದು ಒಂದೇ ’ಭಾರತದ ಆತ್ಮ’. ನಾವು ಸಣ್ಣವರಾಗಿದ್ದಾಗ ಆಕಾಶವಾಣಿಯಿಂದ ಸೊಗಸಾದ ದೇಶಭಕ್ತಿಗೀತೆಗಳು ಆಗಿಂದಾಗ ಪ್ರಸಾರವಾಗುತ್ತಿದ್ದವು. ಎಷ್ಟೊಂದು ರಮ್ಯ ರಮಣೀಯ ಆ ಹಾಡುಗಳು! ಅಂತರಾಳದಲ್ಲಿ ಒಂದು ದಿವ್ಯಸ್ಫೂರ್ತಿಯನ್ನು ಉಕ್ಕಿಸಿಬಿಡುವ ಕಾಂತಿಯುತ ಪದಪುಂಜಗಳು. ಪುಳಕದಿಂದ ಎದೆಯುಬ್ಬಿಸುವ ಸಂಗೀತಧಾಟಿ. ಎಳೆಯರಾದ ನಾವು ಈ ಹಾಡುಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಕಂಠಪಾಠ ಮಾಡಿದ್ದೇ ಮಾಡಿದ್ದು; ಎಲ್ಲೆಡೆ ಸಡಗರದಿಂದ ಹಾಡಿದ್ದೇ ಹಾಡಿದ್ದು! […]

ರಾಯರು ಸರ್ಕಾರದ ಒಂದು ವಿಭಾಗದಲ್ಲಿ ಉದ್ಯೋಗಿಯಾಗಿದ್ದರು. ತುಂಬ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ವ್ಯಕ್ತಿ. ’ಸರ್ಕಾರದ ಕೆಲಸ ದೇವರ ಕೆಲಸ’ ಎಂದು ಮನಸಾರೆ ನಂಬಿಕೊಂಡಿದ್ದರು. ತಮ್ಮ ಪಾಲಿನ ಕೆಲಸವನ್ನು ಶಿಸ್ತು ಶ್ರದ್ಧೆಗಳಿಂದ ನೆರವೇರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಓದುವುದು ಮತ್ತು ಬರೆಯುವುದು ಕೂಡ ರಾಯರಿಗೆ ಬಹಳ ಇಷ್ಟ. ಹಗಲಿಡೀ ಆಫೀಸಿನಲ್ಲಿ ದುಡಿಯಬೇಕಾಗಿದ್ದರಿಂದ ಬೆಳಗಿನಜಾವವೇ ಎದ್ದು ಅವರು ಓದು-ಬರಹದ ಕೆಲಸವನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ರಾತ್ರಿಯೂ ಹಾಗೆಯೇ. ಊಟವಾದ ಮೇಲೆ ತಮ್ಮ ಓದುವ ಮೇಜಿನ ಮುಂದೆ ಕೂತರೆ, ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿಯವರೆಗೂ ಬರಹದ ಕಾಯಕ! ತಮ್ಮ ಕೆಲಸದ ನಿಮಿತ್ತ ರಾಯರು ಹಳ್ಳಿಹಳ್ಳಿಗೆ ಭೇಟಿ […]

ಅಮ್ಮಾ, ನೀನೇನು ನನಗೀಗ ತಿಂಡಿ ಕೊಡ್ತೀಯೋ ಇಲ್ವೋ ಹೇಳಿ ಬಿಡು…. ಇಗೋ, ನಾನಂತು ಹೊರಟೆ ಶಾಲೆಗೆ….”

ಒಂದು ಊರಿನಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಅತ್ತೆ ಇದ್ದಳು. ಆ ಬಗ್ಗೆ ಅವಳಿಗೆ ತುಂಬ ಜಂಭವೂ ಇತ್ತು. ಠೀವಿಯಿಂದ ಕತ್ತೆತ್ತಿ ಹಿತ್ತಲಲ್ಲಿ, ಅಂಗಳದಲ್ಲಿ ಸುಳಿದಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಆಕೆ ಉಡುತ್ತಿದ್ದುದು ಭಾರಿಭಾರಿ ಕಂಚಿ ಸೀರೆಗಳನ್ನೇ…. ಇನ್ನು ಒಡವೆಗಳೋ…. ಮಣಭಾರದ ನಿಲವಾಭರಣ! ಆಕೆಯ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಸದಾ ಒಂದೇ ಮಂತ್ರ….. “ಏನು ಜೀವನವೋ….. ಏನೋ…..! ಇರಬೇಕು ಅಂತ ಇರಬೇಕು ಅಷ್ಟೇ….. ಇನ್ನೂ ಆ ಅಖಿಲಾಂಡ ಕೋಟಿ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡನಾಯಕ ನನ್ನ ಕರೆಸಿಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ವೇ…..” ಆಗಲೇ ಸೊಸೆ ಬಾಳೆಯೆಲೆಯ ಭರ್ತಿ ಹಸನಾದ ತುಪ್ಪದಲ್ಲೇ ತಯಾರಿಸಿದ ಉಪ್ಪಿಟ್ಟು ರಾಶಿ, ಸಜ್ಜಿಗೆ-ಬಜ್ಜಿಗಳನ್ನು ತಂದು […]

“ಹೂವಹಳ್ಳಿಗೆ ದಾರಿ…..” ಕೈಫಲಕವನ್ನು ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಸುಬ್ಬಪ್ಪನ ಮನಸ್ಸೇ ಹೂವಾಗಿ ಅರಳಿಬಿಟ್ಟಿತು. ತನ್ನ ಕಂದ ವನಜಾ ವಾಸಿಸುವುದು ಇಲ್ಲೇ….. ಕಳೆದ ವರ್ಷ ತಾನೇ ಮದುವೆ ಮಾಡಿ ಕಳುಹಿಸಿಕೊಟ್ಟದ್ದು. ಆಮೇಲೆ ಈಗಲೇ ತಾನು ಈ ಊರಿಗೆ ಕಾಲಿಡುತ್ತಿರುವುದು.