ಡಾ|| ಕೆ. ಜಗದೀಶ ಪೈ

ಸುಶಿಕ್ಷಿತ ನಾಗರಿಕ ಸಮಾಜವು ಯಾವತ್ತೂ ಹಿಂಸೆಯನ್ನು ಬಯಸುವುದಿಲ್ಲ. ಏಕೆಂದರೆ ಹಿಂಸೆಯು ವೈಯಕ್ತಿಕವಾಗಿ ಅಶಾಂತಿಯನ್ನೂ, ಸಾಮಾಜಿಕವಾಗಿ ಕ್ಷೋಭೆಯನ್ನೂ ತರುತ್ತದೆ. ಹಿಂಸೆಯಿದ್ದಾಗ ಪ್ರಗತಿಯೆನ್ನುವುದು ಮರೀಚಿಕೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಶಾಂತಿಯಿದ್ದಾಗ ಮಾತ್ರ ವಿಕಾಸವು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಹಿಂಸೆಯು ಮಾನವೀಯತೆಯನ್ನೇ ಅಳಿಸಿಹಾಕುತ್ತದೆ. ಹಿಂಸೆಗೆ ಕೈ-ಕಾಲುಗಳಿರುತ್ತವೆಯೇ ವಿನಾ ಯೋಚಿಸುವ ತಲೆಯೇ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಮನುಷ್ಯನಲ್ಲಿ ಹಿಂಸೆ ಕೆರಳಿದಾಗ ಆತ ತನ್ನ ವಿವೇಚನಾಶಕ್ತಿಯನ್ನೇ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಜನರ ಗುಂಪಿಗೆ ಹಿಂಸೆಯ ಆಕರ್ಷಣೆ ಜಾಸ್ತಿ. ಏಕೆಂದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಭಾವನೆಗೆ ಬೆಲೆಯೇ ವಿನಾ ವಿವೇಕಕ್ಕೆ ಅಲ್ಲ. ಮನುಷ್ಯ ಭಾವುಕನಾದಾಗ ವಿವೇಕಶೂನ್ಯನಾಗುತ್ತಾನೆ. ಆಗ ಆತನ ಬುದ್ಧಿ ಆತನ […]

ಹುಟ್ಟಿದ ಮನುಷ್ಯ ಹಗಲು-ರಾತ್ರಿ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿರುತ್ತಾನೆ. ಕೆಲಸವಿಲ್ಲದ ಜೀವನವೆಂಬುದಿಲ್ಲ. ಕೆಲಸ ಮಾಡದೆ ಇರುವುದು ನಿರ್ಜೀವತೆಯ ಲಕ್ಷಣ. ಹುಟ್ಟಿದ ಮೇಲೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡದೆ ಇರುವ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಮನುಷ್ಯನಿಗಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಏನು ಕೆಲಸ ಮಾಡಬೇಕು, ಹೇಗೆ ಮಾಡಬೇಕು, ಯಾವ ಭಾವನೆಯಿಂದ ಮಾಡಬೇಕು? – ಎಂಬ ಆಯ್ಕೆ ಮನುಷ್ಯನಿಗಿದೆ. ಮನುಷ್ಯ ಏನೇ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರೂ ಅದಕ್ಕೊಂದು ಫಲಿತಾಂಶ ಇದೆ. ಪರಿಣಾಮವಿಲ್ಲದ ಕೆಲಸವೆಂಬುದೇ ಇಲ್ಲ. ‘Reaction is because of action only’ ಎಂಬ ಮಾತು ಅಕ್ಷರಶಃ ನಿಜ. ಆದರೆ ಒಂದು […]

ಮನುಷ್ಯನ ಬಾಳಿಗೊಂದು ಧ್ಯೇಯ ಇರಬೇಕು. ಗುರಿಯಿಲ್ಲದ ಬದುಕು ಚುಕ್ಕಾಣಿಯಿಲ್ಲದ ನಾವೆಯಂತೆ. ಪ್ರವಾಹದಲ್ಲಿ ಕೊಚ್ಚಿಹೋಗುವ ತರಗೆಲೆಯಂತೆ. ನದಿಗೆ ತನ್ನ ಮೂಲಸೆಲೆಯಾದ ಸಮುದ್ರವನ್ನು ಸೇರುವುದೇ ಗುರಿ. ಅದೇ ನದಿಯಲ್ಲಿ ತೇಲಿಹೋಗುವ ಯಾವ ವಸ್ತುವಿಗೂ ಗುರಿ ಎಂಬುದಿಲ್ಲ. ನದಿ ತನ್ನನ್ನು ಎಲ್ಲಿಗೆ ಕರೆದೊಯ್ಯುತ್ತದೆಯೋ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತದೆಯೇ ವಿನಾ, ತಾನು ಬಯಸಿದ ಗುರಿಯನ್ನು ಸೇರುವುದಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ನಮ್ಮ ಗುರಿ ಯಾವುದು, ಗುರಿ ಸೇರಲು ದಾರಿ ಯಾವುದು ಎಂಬುದನ್ನು ಮೊದಲು ನಿಶ್ಚಯಿಸಬೇಕು. ಗುರಿ ಸೇರುವ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನು ಸಾಧನೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಗುರಿಯಿಲ್ಲದ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನು, ಕೃತ್ಯವನ್ನು ಸಾಧನೆ […]

 ಮನುಷ್ಯನು ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಈ ಭೂಮಿಗೆ ಬರುತ್ತಾನೆ; ಒಂಟಿಯಾಗಿಯೇ ಈ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗುತ್ತಾನೆ. ಜನನ-ಮರಣವೆಂಬುದು ಒಂಟಿಯಾದರೂ ಅದರ ನಡುವಿನ ಜೀವನ ಮಾತ್ರ ಒಂಟಿಯಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಬದುಕಿಗೆ ಸಮಾಜದ ಆಧಾರ, ನೆರವು ಬೇಕೇ ಬೇಕು; ಏಕೆಂದರೆ ಮನು?ನು ಸಂಘಜೀವಿ. ಈ ಸೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಮನುಷ್ಯ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಎಲ್ಲ ಜೀವಿಗಳೂ ಸಂಘಜೀವಿಗಳೇ. ಸಮಾಜವಿಲ್ಲದೆ ನಾವು ಬದುಕುವುದು ಅಸಾಧ್ಯ; ಆದರೆ ಸಮಾಜ ನಾವಿಲ್ಲದೆಯೂ ಬದುಕುತ್ತದೆ. ಅಂದರೆ ನಮ್ಮ ಬದುಕಿಗೆ ಸಮಾಜ ಅನಿವಾರ್ಯವೇ ವಿನಾ ಸಮಾಜದ ಜೀವಂತಿಕೆಗೆ ನಮ್ಮ ಆವಶ್ಯಕತೆ ಇಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ನಮ್ಮ ಜೀವನಕ್ಕೆ […]

ಸಂತತ್ವವೆಂದರೆ ಜೀವನಕ್ಕೆ ವಿಮುಖನಾಗುವುದಲ್ಲ. ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಮೂಗು ಮುಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುವುದೂ ಅಲ್ಲ, ತೀವ್ರತೆಯಿಂದ, ಪರಿಪೂರ್ಣತೆಯಿಂದ ಜೀವನವನ್ನು ಜೀವಿಸುವ ಶೈಲಿಯೇ ಸಂತತ್ವ. ಸಂತುಲನದಿಂದ ಬದುಕುವವನೇ ಸಂತ. ಮಾನುಷಜೀವನ ಪಾವನವಾಗಬೇಕಾದರೆ ಸತ್ಪುರುಷರ ಸಂಗದಲ್ಲಿರಬೇಕು. ಸಜ್ಜನರ ಸಂಗದಿಂದ ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಏರಬಹುದು. ದುರ್ಜನರ ಸಂಗದಿಂದ ಪ್ರಪಾತಕ್ಕೆ ಬೀಳುವುದು ನಿಶ್ಚಿತ. ಯಾರ ಸಹವಾಸದಲ್ಲಿದ್ದೇವೆ ಎಂಬುದರ ಮೇಲೆ ನಮ್ಮ ಬದುಕಿನ ಮೌಲ್ಯದ ನಿರ್ಣಯ ಆಗುತ್ತದೆ. ದೆವ್ವದ ಸಹವಾಸದಲ್ಲಿದ್ದರೆ ಹುಣಿಸೆಮರವನ್ನು ಹತ್ತಲೇಬೇಕು. ಸಂತರ ಸಂಗದಲ್ಲಿದ್ದರೆ ಹಿಮಾಲಯದ ಶಿಖರವನ್ನೇ ಏರಬಹುದು. ಶ್ರೀಗಂಧವನ್ನು ಒಂದು ಬಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಿಟ್ಟರೆ ಆ ಬಟ್ಟೆಗೂ ಶ್ರೀಗಂಧದ […]

ನಮ್ಮ ಪಾಲಿಗೆ ಬಂದ ಕರ್ತವ್ಯವನ್ನು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆಯಿಂದ, ನಿರ್ಲಿಪ್ತತೆಯಿಂದ, ಸ್ಥಿತಪ್ರಜ್ಞೆಯಿಂದ ಮಾಡಿದಾಗಲೇ ನಮಗೆ ಶಾಂತಿ ದೊರಕುತ್ತದೆ. ಬಾಹ್ಯದಲ್ಲಾಗಲಿ, ಆಂತರ್ಯದಲ್ಲಾಗಲಿ ಸಂಘರ್ಷ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವಾಗ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಸಮಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿಡಬೇಕು… ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ. ನಮ್ಮ ಬಯಕೆಯೇನೋ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುವುದು; ಆದರೆ ಜೀವಮಾನವೆಲ್ಲ ನಡೆಸುವುದು ಮಾತ್ರ ಅಶಾಂತಿಯನ್ನುಂಟುಮಾಡುವ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನೇ! ಯುದ್ಧದ ನಂತರ ಶಾಂತಿ ಎಂದರೆ ಅದೊಂದು ಸ್ಮಶಾನ ಶಾಂತಿ. ಇದು ಹೇಗೆಂದರೆ ಸತ್ತ ಮೇಲೆ ಶಾಂತಿ ಸಿಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡಂತೆ. ಮೊದಲನೇ ಮಹಾಯುದ್ಧದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಅಮೆರಿಕದ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿದ್ದ ವುಡ್‌ರೋ ವಿಲ್ಸನ್ ಜನವರಿ […]

ಮನುಷ್ಯನ ಕ್ರಿಯೆ ಆಲೋಚನೆಯಿಂದ ಬರುತ್ತದೆ. ಆಲೋಚನೆ ಭಾವನೆಯಿಂದ ಹುಟ್ಟುತ್ತದೆ. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಆಲೋಚನೆಯ ಹಿಂದೆಯೂ ಒಂದು ಭಾವನೆ ಇರುತ್ತದೆ. ವಿಷಾದ ಭಾವನೆಯ ಬೀಜಬಿತ್ತಿ ಅಮೃತದ ಫಲವನ್ನು ಎಂದೂ ಪಡೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಸತ್ಫಲಗಳು ಸಿಗಬೇಕಾದರೆ ಸದ್ಭಾವನೆಯ ಬೀಜಗಳನ್ನು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಬಿತ್ತಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಬದುಕಿನ ಬಗ್ಗೆ ಹಲವರು ಹಲವು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅಭಿಪ್ರಾಯಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಕೆಲವರಿಗೆ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ನೋವೇ ಕಂಡುಬಂದರೆ, ಇನ್ನು ಕೆಲವರಿಗೆ ನಲಿವೇ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ಕೆಲವರಿಗೆ ಈ ಬದುಕೊಂದು ಆಕಸ್ಮಿಕವಾಗಿ ಕಂಡುಬಂದರೆ, ಇನ್ನು ಕೆಲವರಿಗೆ ಪೂರ್ವಯೋಜಿತವಾಗಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ಕೆಲವರಿಗೆ ವ್ಯರ್ಥವಾಗಿ ಕಂಡುಬಂದರೆ, ಮತ್ತೆ […]

ಮನುಷ್ಯ ಯಾವುದೇ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಬೇಕಾದರೂ, ಆತನಲ್ಲಿ ಮೊದಲು ಇರಬೇಕಾದದ್ದು ಧೈರ್ಯ. ’ಧೈರ್ಯಂ ಸರ್ವತ್ರ ಸಾಧನಂ.’ ಧೈರ್ಯ ಇದ್ದರೆ ಎಂತಹ ಸಂಕಟದಿಂದಲೂ ಪಾರಾಗಿ ಬರಬಹುದು. ಧೈರ್ಯವು ಮನುಷ್ಯನ ಎಲ್ಲ ಸದ್ಗುಣಗಳ ರಕ್ಷಾಕವಚವೆನಿಸಿದೆ. ಧೈರ್ಯವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಹೆಜ್ಜೆಯನ್ನೂ ಮುಂದಿಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಧೀರನು ಸದಾ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತಾ ಇರುತ್ತಾನೆ. ಹೇಡಿ ಸದಾ ಇದ್ದಲ್ಲೇ ಇರುತ್ತಾನೆ. ಸಾಹಸದ ಕಾರ್ಯ ಮಾಡಲೂ ಧೈರ್ಯ ಬೇಕು. ’ಗಾಳಿ ಮತ್ತು ಸಮುದ್ರದ ಅಲೆಗಳು ಯಾವತ್ತೂ ಧೈರ್ಯವಂತ ನಾವಿಕನ ಪರವಾಗಿರುತ್ತದೆ’ ಎಂಬುದಾಗಿ ಇಂಗ್ಲೆಂಡಿನ ಇತಿಹಾಸಕಾರನಾದ ಎಡ್ವರ್ಡ್ ಗಿಬ್ಬನ್ ಹೇಳಿದ್ದಾನೆ. […]

ಮನುಷ್ಯನ  ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಬಾಲ್ಯ, ಯೌವನ, ಪ್ರೌಢ, ವೃದ್ಧಾಪ್ಯ ಎಂದು ನಾಲ್ಕು ಘಟ್ಟಗಳು. ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಯೌವನ ಹಾಗೂ ಪ್ರೌಢಾವಸ್ಥೆ ಸಾಧನೆಗೆ ಬಹಳ ಮುಖ್ಯವಾದವು. ಏಕೆಂದರೆ, ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಜೀವನದ ಅರ್ಥವೇ ಗೊತ್ತಿರುವುದಿಲ್ಲ. ವೃದ್ಧಾಪ್ಯದಲ್ಲಿ  ಜೀವನದ ಅರ್ಥ ಗೊತ್ತಾದರೂ, ಏನಾದರೂ ಸಾಧಿಸಲು ದೇಹ ಸಹಕರಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಯೌವನ ಹಾಗೂ ಪ್ರೌಢಾವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಯೌವನವೇ ಸಾಧನೆಗೆ ಪ್ರಶಸ್ತವಾದ ಸಮಯ. ಯೌವನದಲ್ಲಿ ಉತ್ಸಾಹ, ಶಕ್ತಿ, ಧೈರ್ಯ, ಸ್ಫೂರ್ತಿ, ಛಲ, ಆರೋಗ್ಯ ಎಲ್ಲವೂ ಇರುತ್ತವೆ. ಕಲ್ಲು ತಿಂದರೂ ಕರಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ವಯಸ್ಸದು. ಏನಾದರೂ ಸಾಧಿಸುವುದಾದರೆ ಯೌವನದಲ್ಲೇ ಸಾಧಿಸಬೇಕು. ಯೌವನದಲ್ಲಿ ಸಕಾರಾತ್ಮಕವಾದ […]

ಕರ್ತವ್ಯವನ್ನು ಮಾಡುವುದೆಂದರೆ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಹೊತ್ತುಕೊಳ್ಳುವುದು. ಯಾವುದೇ ಒಂದು ಕುಟುಂಬ, ಸಂಸ್ಥೆ, ದೇಶ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಬೇಕಾದರೆ ಮನುಷ್ಯ ಮೊದಲು ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಹೊರಲು ತಯಾರಿರಬೇಕು.