ಪ್ರಚಲಿತ

ಈಗ್ಗೆ ಹತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ (2011-12) ಅರವಿಂದ ಕೇಜ್ರಿವಾಲ್ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ‘ಇಂಡಿಯಾ ಎಗೆನ್ಸ್ಟ್ ಕರಪ್‍ಶನ್’ ಘೋಷಣೆಯೊಡಗೂಡಿ ಅಣ್ಣಾ ಹಜಾರೆಯವರ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ಸಂಘಟನೆ ಆರಂಭವಾದಾಗ ಇಂತಹದೊಂದು ಜನಾಧಾರಿತ ಆಂದೋಲನ ಅತ್ಯಂತ ಆವಶ್ಯಕವಾಗಿತ್ತೆಂದು ಇಡೀ ದೇಶ ಭಾವಿಸಿತ್ತು. ಆದರೆ ಅಲ್ಪಕಾಲದಲ್ಲಿ ಅಣ್ಣಾ ಹಜಾರೆಯವರನ್ನೇ ಮೂಲೆಗುಂಪು ಮಾಡಿ ಕೇಜ್ರಿವಾಲ್ ನೇರ ರಾಜಕಾರಣಕ್ಕೇ ಇಳಿದರು. ಬಹುಮಟ್ಟಿಗೆ ಅಣ್ಣಾ ಹಜಾರೆಯವರ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವಪ್ರಭಾವದಿಂದ ನಿರ್ಮಾಣಗೊಂಡಿದ್ದ ಸದಭಿಪ್ರಾಯವೇ ಕೇಜ್ರಿವಾಲ್‍ರ ರಾಜಕೀಯಾಕಾಂಕ್ಷೆಗೆ ಮುಖ್ಯ ಬಂಡವಾಳವಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿತ್ತು. ಅವರು ದೆಹಲಿಯ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯೂ ಆದರು. ನಮ್ಮ ದೇಶಕ್ಕೆ ಭ್ರಮನಿರಸನ ಹೊಸ […]

ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಆಂದೋಲನಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಕುತ್ಸಿತತೆ ಇದೆ. ಆಂದೋಲನಗಳ ವೈಚಾರಿಕ ತಳಹದಿ ದುರ್ಬಲವೆನಿಸಿದಾಗ ಅವನ್ನು ರಾಜಕೀಯಗೊಳಿಸಿ ಅದು ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಅಸ್ಮಿತೆಯ ವಿಷಯವೆಂದು ಮಂಡಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಜಾನಪದ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ನೀನಾದರೇನು ಯಾರಾದರೇನು! ನನಗೆ ಬೇಕಾದ್ದೇನೆಂದಷ್ಟೆ ನನಗೆ ಗೊತ್ತು ಎಂದು ತೋಳ ಹೇಳಿದಂತೆ ಇದು. ೧೯೮೦ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಇಂಥದೇ ಕಪಟತೆ ನಡೆದು ಅದಕ್ಕೆ ತುಂಬಾ ಬೆಲೆಯನ್ನು ತೆರಬೇಕಾಗಿಬಂದಿತ್ತು. ಪಂಜಾಬ್ ಈಗಲೂ ಅದೇ ಪ್ರಮಾದವನ್ನು ಪುನರಾವರ್ತಿಸುತ್ತಿದೆಯೆ? ಈಚಿನ ಕೃಷಿ ಸಂಬಂಧಿತವಾದ ಮೂರು ಸುಧಾರಣಾ ಶಾಸನಗಳನ್ನು ಕಳೆದ (೨೦೨೧) ನವೆಂಬರ್ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ರದ್ದುಗೊಳಿಸಲಾಯಿತಷ್ಟೆ. ವಾಸ್ತವದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ […]

ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ಪದ್ಧತಿಯಲ್ಲಿ ದೃಢವಾದ ವಿರೋಧಪಕ್ಷಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶ ಇದ್ದೇ ಇರುತ್ತದೆ. ಅದರಲ್ಲಿ ಸತ್ತ್ವವೂ ಹೊಣೆಗಾರಿಕೆಯೂ ಇರಬೇಕಾದುದೂ ಆವಶ್ಯಕ. ಆದರೆ ಜನತೆಯೊಡನೆ ಸಂವಹನಸಂಪರ್ಕವನ್ನೇ ಕಳೆದುಕೊಂಡು ತಾವೇ ಅತಂತ್ರ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿರುವ ಪಕ್ಷಗಳಿಂದ ರಾಷ್ಟ್ರಮಟ್ಟದ ವಿರೋಧಪಕ್ಷ ಒಕ್ಕೂಟಕ್ಕೆ ಎಷ್ಟು ಬಲ ಬರಬಲ್ಲದು? ಕಳೆದ ವಿಧಾನಸಭೆ ಚುನಾವಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಪಶ್ಚಿಮಬಂಗಾಳ, ತಮಿಳುನಾಡು, ಕೇರಳಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಜಪಾಕ್ಕೆ ಹಿನ್ನಡೆಯಾದುದರ ಹಿಂದುಗೂಡಿ ರಾಷ್ಟ್ರವ್ಯಾಪಿ ವಿರೋಧಪಕ್ಷ ಒಕ್ಕೂಟವೊಂದರ ರಚನೆಯ ಹಂಬಲ ಚಿಗುರೊಡೆಯಿತು – ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಚುನಾವಣೆಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿಯೂ ಆಗುವಂತೆ. ೨೦೧೯ರ ಚುನಾವಣೆಗಳ ಮುಂಚೆಯೂ ಇಂತಹ ಪ್ರಯಾಸ ನಡೆದಿತ್ತು. ಈಗಲಾದರೋ ಅಂತಹ ಒಕ್ಕೂಟವೊಂದಕ್ಕೆ […]